Ieder jaar organiseert patiëntenvereniging Hersenletsel.nl één of meerdere zelfmanagement-,lotgenoten- of jongerenweekenden. Lotgenoten gaan tijdens zo’n weekend dieper in op een bepaald onderwerp. Er is veel herkenning en erkenning van alle aspecten rondom NAH. Met nieuwe inzichten en handvatten ga je weer naar huis.
Hier kunt u een verslag lezen van één van de deelnemers:
Vrijdag 15 maart
Samen met drie vriendinnen gaan we met ons vieren naar het zelfmanagementweekend in Exloo. Voor mij wordt dit mijn zoveelste weekend (10 of meer) maar voor mijn vriendinnen hun eerste keer.
Na een lange en gezellige autorit komen we bij Fletcher Hotel Hunzeberg en worden we warm verwelkomd door Jennette en Maaike. Zij zijn onze gastvrouw en coach/trainer dit weekend.
We checken in en genieten daarna van een heerlijk diner. Rond half 8 maken we kennis met de overige lotgenoten. Er zijn nieuwe en zelfs een paar oud bekende deelnemers voor mij. Er ligt een map klaar met het programma voor het komend weekend en hierna luisteren we naar alle indrukwekkende verhalen als iedereen iets over zichzelf verteld en zich voorstelt. Het blijft iedere keer weer bijzonder hoe open iedereen verteld over zijn/haar NAH, beperkingen en struggels, terwijl de meeste vreemden voor elkaar zijn. Hierna sluiten we af met een laatste drankje/ slaapmutsje gaat (bijna) iedereen vroeg naar bed.
Zaterdag 16 maart
Tijdens een heerlijk ontbijt horen we wisselend wie er goed en slecht geslapen heeft. Het blijft wennen zo’n eerste nacht in een ander bed en andere omgeving.
‘Samen Leven’ is het thema van dit weekend.
Als je jezelf als middelpunt zet, wie staan er dan vlak naast je of heel dichtbij?
Wie staat er iets verder van je af?
Wie is er zelfs helemaal uit beeld?
Misschien zijn er juist nieuwe mensen dichterbij gekomen?
Zoals Martin (deelnemer) zei: “Je hebt vrienden die meer zijn dan bekenden en je hebt bekenden die minder zijn dan vrienden”
Mooi om op deze vragen eens dieper in te gaan.
Na de lunch gaan we in kleine groepjes hierover in gesprek. Hier worden de verhalen nog persoonlijker en emotioneler. Ook confronterend omdat er, bij vele van ons, na ons NAH toch wel veel veranderd is binnen onze cirkel. Vrienden waarvan je dacht dat het vrienden waren laten je vallen, terwijl een vage bekende ineens een waardevolle vriend wordt. Familie die niet meer weet hoe ze met je om moeten gaan, tot collega’s die beloven contact te houden maar nooit meer ziet.
Gezamenlijk sluiten we de middag af door per groep onze verhalen te vertellen. Er rolt hier en daar een traan…gelukkig hebben wij Maria bij ons die met haar droge Rotterdamse humor ook regelmatig een lach op ons gezicht tovert.
Na wederom een heerlijk diner duiken wij vieren niet het bed maar het zwembad in. De aanwezige personen die aan het zwemmen waren gingen per ommegaande het water uit. Lag dat nu echt aan ons…😇?
Moe van de dag en het zwemmen vertrekken we ieder naar ons bed.
Morgen sluiten we ‘Samen Leven’ af.
Zondag 17 maart
Na een heerlijk ontbijtje gaan we deze ochtend creatief aan de slag. Dat dit niet iedereen zijn of haar favoriete bezigheid was zal niemand ontgaan zijn. De frustratie was soms goed te horen en te merken.
We mochten iets maken voor iemand die dicht bij je in je cirkel stond. Je partner, je kind, je buurvrouw of je therapeut. En ja waarom ook niet…gewoon voor jezelf!
Een leuk doosje versieren met een kaars erin, een gedichtje, lieve woorden of wat je ook maar wilde maken.
Er zijn prachtige dingen gemaakt! Er was een heel mooi gedicht gemaakt in het Fries. Althans dat zeiden ze maar voor ons ‘westerlingen’ geen touw aan vast te knopen. Gelukkig werd de ‘Nederlandse ‘ versie voor ons voorgedragen.
Verder hebben we tijdens dit weekend gewandeld en zelfs vlotgevaren…of gevaren want bij sommige ging het toch niet zo vlot…hebben we gehaakte tasjes, sleutelhangers en kronkels verkocht voor Hersenkronkels. En hebben we vreselijk veel gelachen en ook gehuild.
Ook constateerde een deelnemer dat wij als NAH-ers best veel kabaal maken.
Lees hier wat Marianne, Maria en Danielle vonden van hun eerste zelfmanagementweekend:
Marianne: Ik vond het interessante bijeenkomst, met zoveel verschillende invalshoeken, door de diversiteit aan mensen. In en een mooie accommodatie in een prachtige omgeving.
Maria: Een weekend waar eenieder de mogelijkheid kreeg zijn/haar spreekwoordelijke krenten uit de pap te halen. Voor mij persoonlijk is dat bewustwording geweest.
Danielle: Het was een waardevol weekend, met een lach en een traan. Fijn om lotgenoten te ontmoeten, te spreken en naar elkaar te luisteren.
Het was een bijzonder warm en waardevol weekend!!
