Dit zonovergoten weekend had ik de tijd om het lentenummer van het Hersenletsel Magazine te lezen. Een uitgebreid artikel van Anne Visser: ‘Weer grip’, een artikel over een CFX-behandeling en een prachtige column van Sandra Ekkelboom. De titel geeft al een aanwijzing: ‘Mijn NAH-acceptatie: iets met besmeerde bammetjes pindakaas’. Maar de verrassing zat hem ook in het feit dat Sandra één van de actieve ambassadeurs is in onze regio.
Oud papier?
Na het lezen legde ik het magazine op de stapel tijdschriften en kranten. Vanmorgen was het dan zover: alles ging met één beweging de papierbak in. Die was gelijk vol, dus op naar de grote papiercontainer bij ons in de buurt. Recyclen, dat is toch het minste wat ik kan doen. Maar toen het Hersenletsel Magazine aan zijn glijvlucht de container in begon, heb ik ingegrepen. Zonde toch? En dat betrof eerlijk gezegd niet alleen het Hersenletsel Magazine, maar ook het Filosofie Magazine. Voor die laatste heb ik overigens vaste afnemers. En het Hersenletsel Magazine dan? Ik kom regelmatig in de bibliotheek en daar staat een prachtige leestafel. Een mooie plek om een tweede leven te beginnen? En zo zijn er vast meer ontmoetingsplekken waar het magazine niet misstaat. Of gewoon iemand in de buurt?
Hersenletsel.nl 10 jaar
Dit jaar bestaat Hersenletsel.nl tien jaar. Tien jaar is voorbij aan ‘het prille begin’. Maar het is te jong om te kunnen bogen op een geschiedenis en de bekendheid die daarbij hoort. Het verspreiden en recyclen van het blad kan een bijdrage zijn aan een betere naamsbekendheid en dus verworteling in de samenleving. Maar vooral het besef hoeveel Nederlanders geconfronteerd zijn/worden met de gevolgen van NAH en de zoektocht die dat vaak met zich meebrengt is een goede reden om het blad een nieuwe reis te laten beginnen met hopelijk mooie ontmoetingen.
Hans Beuk, secretaris regiobestuur Hersenletsel.nl Utrecht
