Voor Hersenletsel.nl schrijft Sandra over haar leven met NAH en het wetenschappelijk onderzoek iDCS-CCAS: hersenstimulatie bij een ataxie of infarct in de kleine hersenen waar ze aan mee doet voor het Radboud UMC. In deze vierde blog schrijft ze over de laatste dagen van het onderzoek en hoe ze deze ervaren heeft. Dit is een vervolg op de eerdere blog die Sandra schreef over de eerste dagen van het hersenstimulatie onderzoek.
Het weekend
Zaterdag en zondag was er geen stimulatie, waardoor ook mijn hoofdpijn verdween.
Ik heb vrijdag en zaterdag een ommezwaai gemaakt. Ik werd gek van dat thuis hangen en dat ik zo vreselijk moe was en koppijn had. Dus toen ben ik in de auto gestapt en naar de paarden gegaan. Daar, lekker in mijn uppie gemest, geveegd, gekroeld enz. Ik merk dat ik als ik fysiek iets ga doen, ik uit mij hoofd kan komen. Als je fysiek iets doet, kan je minder denken en staat je hoofd een beetje stil. Goh, wat knapte ik hiervan op.
Hersenstimulatie dag 6 t/m 9
Dag 6 t/m 9 van de behandeling was thuis, zodat ik niet elke dag naar het Radboud in Nijmegen hoefde te reizen. Dit was veel te vermoeiend geweest. Deze dagen gingen eigenlijk een stuk beter. Na de stimulatie had ik wel lichte hoofdpijn, maar dat zakte na het rusten ook weer weg.
Dag 10
De laatste dag van de hersenstimulatie…….
Stiekem ben ik blij dat dit de laatste is. Het stelde niet veel voor, maar het kostte meer energie dan dat ik had ingeschat. Ook weer frustrerend, omdat je denkt dat je het nu onderhand wel weet wat iets je kost.
Deze laatste dag was weer in Nijmegen. Het ging eigenlijk best goed. We begonnen met de laatste stimulatie en hierna werden de testen die aan het begin werden afgenomen opnieuw gedaan.
Geen verschil
Ik merkte nog geen verschil, had ik toch wel gehoopt. Jammerrrr, maar joh we gaan het zien de komende tijd. Niet geschoten is altijd en woe weet wat het in de toekomst doet. Nu eerst mijn normale ritme maar weer oppakken en bijkomen van dit avontuur. In november moet ik weer terug voor testen. Dan duimen, dat er wel verschil merkbaar is.
Ik hou jullie op de hoogte! Bedankt in ieder geval voor het lezen en de reacties.
Sandra
