Elke maand schrijft Belinda voor Hersenletsel.nl over haar leven met NAH. Deze keer in haar blog; Shop Till you drop.
Een week of twee geleden las ik in een nieuwsapp dat Wehkamp het zat is dat mensen veel retour zenden. Het teveel bestelde of niet passende kleding die kon je bij Wehkamp gratis retour zenden en dat is wel zo prettig.
Laat ik nou zo iemand zijn die als ik kleding nodig heb, het bestel bij Wehkamp, in verschillende maten en verschillende broeken zodat ik degene die het lekkerste zit kan houden en de rest kan retourneren. Hetzelfde dus wat je doet als je kleding in een winkel koopt. Je neemt verschillende kledingstukken mee naar de kleedkamer en kiest wat uit (of niet) en hangt de rest retour in de rekken. Het is nou eenmaal een feit dat bijvoorbeeld de ene broek in maat 42 niet overeenkomt met de andere broek in maat 42. Je moet verschillende broeken passen om de juiste te kunnen houden.
Dat is het hele principe van winkelen, zoeken naar de voor jou perfecte match.
Sinds mijn eerste CVA in februari 2014 is winkelen voor mij ineens heel zwaar geworden. Sterker nog ik trek het gewoon niet al die prikkels. Het begint al met naar het winkelcentrum toegaan, daarna de zoektocht naar de juiste winkel door de vaak drukke menigte heen. Dan heb je de winkel gevonden en staat daar de muziek vaak keihard, maar al staat ie zachter raak ik er ook van overprikkeld. Dan alle kleuren, de felle verlichting, het heen en weer kijken en het zoeken naar een kledingstuk. Ik ben al doodziek voor ik in de paskamer ben. Wat ik daar ga doen weet ik dan ook weer niet want ik ben dan een tuimelaar die niet meer op haar benen kan blijven staan dus passen van kleding gaat em ook niet meer worden. En dan moet ik nog naar huis….Bij mij is er dan dus letterlijk sprake van Shop till you drop….
Ik doe het nog af en toe maar dan samen met iemand, ik ga dan bijna direct door naar de kleedkamer en degene die met me mee is loopt dan in de winkel te zoeken naar iets wat ik hopelijk leuk vind.
Je begrijpt dat winkelen bij bijvoorbeeld Wehkamp voor mij een uitkomst is of eigenlijk moet ik zeggen was want als ik nu een t-shirtje nodig heb komt daar dus standaard de bezorg én de retourneer kosten bij. Want ja ik moet het nou eenmaal in verschillende maten bestellen en ik wil ook graag wat te kiezen hebben.
En natuurlijk is vijftig cent per stuk dat je retourneert niet een heel hoog bedrag maar het komt toch weer bij de toch al zo hoge prijzen en het is niet zo dat mijn IVA uitkering nou zo’n vetpot is.
Heel eerlijk gezegd verlang ik op dat soort momenten terug naar de corona tijd waar je op een tijdslot kon winkelen waardoor er maar weinig mensen in de winkel waren. Dat was echt een verademing. Niet goed voor de economie, dat snap ik wel daarom pleit ik dan ook voor 1 a 2 middagen waarin iemand met beperkingen kan winkelen op afspraak met wat minder fel licht en geen muziek en dus veel minder mensen in de winkel. Het zal wel een Utopie zijn.
Voor nu toch maar bedenken of ik iemand kan vinden die met me mee gaat of dat ik toch online ga bestellen want helaas heb ik een nieuwe spijkerbroek nodig.
Hoe ervaar jij het winkelen?
Liefs Belinda
