Elke maand deelt Monique over wat haar bezig houdt in haar leven met NAH. Deze keer schrijft ze over de Miles Watch.
Tijdens de vakantieperiode heb je meer tijd voor andere dingen. Vaak ben ik deze periode ook op vakantie. Dit jaar is Sjaak (manlief) op zijn werk aan de beurt om de bouwvakvakantie door te werken, dus zijn wij deze periode thuis.
Maar nu even over die andere dingen. Ik doe, met nog een aantal anderen, mee aan het project MilesWatch. In een eerdere blog heb ik hier al over geschreven.
Een aantal weken geleden was het dan zover, het prototype werd gepresenteerd en wij deelnemers werden uitgenodigd om de MilesWatch te komen ophalen. Na een uitgebreide uitleg en instructie (de handleiding bevatte 24 pagina’s) werd de app geïnstalleerd op onze telefoons en gekoppeld aan de smartwatch Miles.
Mooi denk je nu, maar wat is de bedoeling van Miles?
In het kort, ik kan en ga alle technische aspecten niet allemaal uitleggen, Miles is bedoeld voor mensen met NAH om hun energielevel te monitoren en in beeld te krijgen. Dit kan gaan helpen om hierin een beter inzicht te krijgen, op tijd rust te nemen of om een stapje terug te nemen.
Het is een try-out dus alle ontwerpfoutjes, aanpassingen enz. gaan wij nu ontdekken. Wij testen 2,5 maand de smartwatch en app uit en geven onze bevindingen en feedback aan de ontwerper terug.
De bedoeling is om je agenda, je dagelijkse activiteiten, in te voeren in de agenda in de Miles app op je telefoon. Hier voer je in welke activiteit je hebt, de tijdsduur en geef je er een kleur aan die gekoppeld is aan een energielevel.
Voorbeeld: Uit eten in restaurant, 1,5 uur, kleur qua energie donkeroranje.
Aan het einde van een activiteit krijg je via je MilesWatch een seintje met de vraag: Wat is je energie op dit moment? Hier geef je ook weer de kleur aan wat deze activiteit je heeft gekost, bijv. rood. Zo geef je dus aan dat het etentje je meer energie heeft gekost dan verwacht.
Wel op deze manier verzamelen wij allemaal data en input. En geeft het ons inzicht in ons energielevel gedurende de dag.
Dit alles moet allemaal nog fine getuned worden maar kan en zal uiteindelijk een mooi hulpmiddel worden.
In de praktijk gaat het helaas (nog) niet zo goed, althans in mijn geval.
Ik begon enthousiast, zoals met heel veel dingen. Maar al snel vergeet ik mijn agenda in te voeren, dus blijft mijn energielevel wit (hoog dus). Niet echt de realiteit. Dan weer vergeet ik mijn Watch op te laden, vervolgens vergeet ik mijn Watch te dragen (ik draag normaal nooit een horloge). Ik voel de seintjes niet als een activiteit is afgelopen, dus kan niet invoeren hoe ik de activiteit daadwerkelijk heb beleefd.
Als ik een drukke ochtend heb gehad en dus al in oranje/rood zit geeft mijn Watch netjes aan: “ik zie dat je een drukke dag hebt, probeer minder te plannen”, fijn maar in de praktijk werkt dit niet zo. Ik denk dan, heb ik mijn ochtend activiteiten te zwaar ingepland, kosten die activiteiten mij echt zoveel energie. Maar dat is liegen, smokkelen…en dat is niet de bedoeling. Mijn dagen zijn dus vaak te vol.
Ai.
Ik vind zelf namelijk dat ik niet zoveel doe. Wat een confrontatie en dit in de vakantieperiode. Ik probeer een structuur te verzinnen voor het inbrengen van mijn agenda (synchronisatie met huidige agenda in telefoon zou handig zijn). Ik probeer hem elke avond op te laden, leeg of niet. En probeer hem s ’morgens ook daadwerkelijk om te doen. Maar juist door mijn NAH is structuur en dingen niet vergeten nogal een opgaven.
Het lijkt een mooi hulpmiddel te worden, maar of het iets is wat mensen met hersenletsel daadwerkelijk consequent gaan gebruiken weet ik niet. Ik ben er te chaotisch, te vergeetachtig, niet erg gemotiveerd voor…of… Zou ik de confrontatie met mijn eigen energiehuishouding niet aankunnen?
Ik houd u op de hoogte van de ontwikkelingen.
Voor nu nog een fijne vakantieperiode.
Just me,
Monique
