Elke twee weken neemt Monique jullie mee in haar leven met NAH. In dit vijfde blog gaat het over dromen najagen.
Dromen najagen…
Wakker worden met de zonnestralen op je gezicht en het geluid van de ruisende zee. Zon, zee en strand binnen handbereik, wie droomt daar nu niet van? Dromen zijn heerlijk, maar wat als je die ene droom eens werkelijkheid zou kunnen maken? Een appartement aan zee, in Spanje, stel dat het werkelijkheid wordt…
Waar begin je dan? Plannen en dingen (die nog onbekend en onzeker zijn) overzien is lastig voor mij. Waar moet je beginnen? Wat is haalbaar? Waar moeten we allemaal aan denken? Hoe koop je iets in het buitenland? Wat komt er allemaal bij kijken? Ik met mijn NAH lig hier al nachten van wakker, tientallen, nee honderden vragen poppen up, twijfels, zorgen…ahhhgggr. Eigenlijk denk ik alweer ‘pff laat maar, te veel, too much… gekkenwerk…’
En toch….
Stel dat….
Sjaak doet stilletjes een hoop voorwerk. Hij heeft een Belgische makelaarsdame, Claire, gevonden die ons het hemd van het lijf vraagt en ons daarna overspoelt met heel veel informatie. Wij mogen online zoeken naar appartementen die wij mooi vinden en die binnen ons budget passen. In onze ogen hebben wij een redelijk budget maar ja een appartement aan zee, zo eentje waar wij over dromen, kost toch echt wel een paar euro meer…
Elke avond, elk weekend speuren wij via Internet de kust van de Spaanse Costa’s af. En elke avond, elk weekend schaven wij onze wensen bij. Voor het paleisje waarvan wij dromen moeten we ons eigen appartement verkopen en dan nog komen we geld te kort. Maar in Spanje is het vaak mooi weer en leef je veel meer buiten dan hier, dus al die ruimte en kamers heb je helemaal niet nodig. We degraderen onze wensen tot het minimale.
Nu is Spanje een land met een iets andere bouwstandaard dan Nederland. We zagen een heel leuk appartement, mooi uitzicht vanaf de 7e etage. Twee slaapkamers, woonkamer, moderne keuken (de meeste zijn echt niet om aan te zien) en ook nog betaalbaar, zou het dan toch?
Géén lift!
Pardon?
De 7e etage…Spanje, zomers bloedheet, boodschappen en dan 7 hoog met de trap…ik dacht het niet. We worden ook ouder hé niet jonger… Helaas pats, boem, dit appartement wordt het niet. In ons zoekfilter klikken wij dus snel aan…met lift. Wel tweederde van alle gevonden appartementen verdween daardoor uit onze lijst.
Het begrip “near by the beach/sea” nemen ze ook heel ruim. Twintig minuten met auto, bus of taxi is voor Spaanse begrippen “near by”…nou voor ons dus niet. Vijftien tot twintig minuten lopen vinden wij “near by “, het liefste zo vanuit je voordeur met je voeten in het zand.
Zo slonk de lijst met appartementen drastisch, een lijstje van zo’n 8 á 10 appartementen bleef er over. Nu koop je een appartement in Spanje niet alleen zo via het Internet. Je wilt het toch zien, de omgeving “voelen” en verkennen. Gelukkig is Sjaak hier nogal resoluut in en die zei “boek maar 2 tickets dan gaan we kijken”.
Ehh ja en dan? We hebben geen adressen, je kan niet zomaar aanbellen en zeggen goh ik wil graag even bij jullie binnenkijken. Claire, onze Belgische makelaar had hier een oplossing voor. Zij stelde ons voor aan Anthony, een Ier die al 20 jaar in Spanje woont en als makelaar mensen helpt en begeleid die in Spanje opzoek zijn naar een huis of appartement.
Woensdag 9 maart was het dus zover, twee tickets Alicante, hotel en auto geboekt en op naar Torrevieja. Donderdag en vrijdag gingen wij met Anthony de appartementen bekijken die wij hadden aangedragen…
Jullie begrijpen dat dit adhoc vertrekken nogal een impact heeft op mij. Prikkels, het snelle schakelen, niet weten wat mij te wachten staat…Een hoofd wat al in de overleefstand staat vóór dat we vertrekken, dat belooft wat…
Hoe dit verder gaat leest u over twee weken…
