Januari is achter de rug, mijn god was is die maand snel gegaan zeg!!! En om nou te zeggen dat ik helemaal bijgetrokken ben, helaas niet. Momenteel ben ik echt doodmoe en heb ik het gevoel tegen een keiharde terugval aan te zitten en dat terwijl ik mezelf had beloofd lief te zijn voor mezelf. Ik dacht ook eigenlijk dat ik dat wel redelijk deed maar waarom ben ik dan nog steeds zo godsafschuwelijk moe?? Hersenletsel wat is dat toch een ongrijpbaar iets.
Volle planning
Nou had ik ook wel weer door dat de 2 vrije dagen in de week ineens weer uit mijn agenda verdwenen zijn. Om onverklaarbare redenen vergeet ik die dan toch weer door te plannen in mijn agenda. Deels komt dat doordat ik revalideer en dat programma krijg je maar kort van tevoren. Maar dat is alleen maar een excuus dat snap ik ook wel. Het grootste gedeelte zit toch in mij doordat ik nergens nee op wil zeggen.
Nu extra duizelig cq draaierig en doodmoe heb ik toch wat leuke dingen opzij gezet/ afgezegd. Het gaat gewoon niet al wil ik het wel. Ik besef dat mijn wil om dingen te blijven doen en te ondernemen niet afneemt en daar ben ik ook echt heel blij om. Ik ben er de persoon niet naar om thuis te blijven en alleen maar Netflix te kijken ofzo. En ik hou niet van geraniums dus ik blijf lekker doorgaan met het zoeken naar mijn grenzen en dat is ook goed. Als ik maar wel mezelf in acht blijf nemen. En dat vergeet ik nog wel eens. Maar goede voornemens zijn voornemens voor het hele jaar he, als ik dan toch weer een verkeerde beslissing neem kan ik gewoon de week erna weer opnieuw beginnen, of de dag erna. En in plaats van dan boos en gefrustreerd te raken probeer ik te bedenken… tja ik blijf nou eenmaal ik.
Mijn enkel
Ik ben ook erg bezig met mijn enkel aangezien daar nog steeds weinig vooruitgang in zit. Ben afgelopen maand weer bij de orthopeed geweest want de revalidatie zit op een status quo. De orthopeed wilde toch weer extra onderzoek en dat onderzoek heeft weer een wachtlijst…van 4 weken…jemig zeg. Ik snap dat hij extra onderzoek wil, maar waarom moet ik daar dan weer een maand op wachten? Weer een maand weggegooid! Maar goed, inmiddels staat het volgende week op de planning en de week erna krijg ik de uitslag. Schijnt niet zo’n leuk onderzoek te zijn, mijn fysio gaf al aan dat ik maar flinke pijnstillers mee moet nemen voor na het onderzoek. Kijk dat stelt me gerust…..not…hahaha (lees lacht als een boer met kiespijn).
En verder ben ik heel erg op zoek naar iets waar ik me mee kan bezighouden, met zo’n volle agenda snap ik die vraag zelf ook eigenlijk niet. Maar ik heb gemerkt dat ik het fijn vind om bijvoorbeeld te schilderen. Ik heb als foto bij deze blog dan ook een schilderijtje gefotografeerd van het schilderijtje dat ik vorige week heb afgemaakt. Ik doe een schildercursus om te zien of dat mij ligt, beoordeel het zelf en laat gerust weten wat je ervan vindt. Gelukkig helpt de kunstenares die de cursus geeft me ook wel goed op weg dus of ik het thuis ook kan is een tweede.
Al met al is de maand dus voorbij gevolgen maar heb ik ook wel van alles gedaan. Vandaar die moeheid…..
Hopelijk kan ik volgende maand een positieve uitslag van de orthopeed meedelen, alhoewel ik niet op een operatie zit te wachten zou dat toch het beste nieuws zijn vrees ik.
Ik hou jullie op de hoogte,
Liefs Belinda
