Elke maand deelt Monique over wat haar bezighoudt in haar leven met NAH. Deze keer vertelt ze over dat ze bijna NAH-paspoortcoach is. Ook legt ze in deze blogpost uit wat dit paspoort precies inhoudt.
Dit klinkt een beetje als toveren. Simsalabim…. En daar is het! Voor de onzichtbare gevolgen bij hersenletsel zouden we willen dat wij zo’n toverspreuk hadden. Het liefste eentje die de gevolgen pief, paf, poef allemaal laat verdwijnen. Helaas is die toverspreuk er nog niet, ook niet om alle beperkingen zichtbaar te maken.
Nu kunnen we natuurlijk overal een sticker plakken. Een sticker op je oor “Ik heb last van (harde) geluiden”, een sticker op je oog “Ik heb last van fel en knipperend licht, of bewegende beelden”, een sticker op mijn mond “Ik kan soms niet op woorden komen of ik begrijp ze moeilijker”.
Best raar, iemand volgeplakt met stickers en daar zijn of haar onzichtbare beperkingen op. Toch zou het handig zijn als je ergens binnenkomt, dat je in één keer kunt laten zien: kijk dit ben ik en ik heb niet-aangeboren hersenletsel en dit zijn mijn beperkingen die je (nu nog) niet ziet aan mij. Dan hoef je niet elke keer je hele verhaal te vertellen. Want ook dat kost energie en dan moet je nog beginnen met het gesprek of je afspraak.
Vanuit dit idee, het niet continu je verhaal over je NAH te vertellen en je beperkingen, is het idee ontstaan om het NAH-paspoort te maken. Een document dat jij als getroffenen opmaakt samen met een NAH-paspoortcoach met hierin jouw NAH verhaal en jouw onzichtbare beperkingen. Dit in makkelijke taal, zodat het voor iedereen begrijpelijk is. Jij bepaalt zelf wat er in het NAH-paspoort komt te staan. Naast de uitleg die je bij je beperkingen geeft, eventueel met een voorbeeld, komt er ook in te staan wat jij nodig hebt op het moment dat het misgaat. Dit is goed om te weten voor diegene waar jij op bezoek bent, zodat die persoon dan juist kan handelen.
Ik heb zo’n training tot NAH-paspoortcoach gevolgd en ik kan samen met jou (iemand met NAH) en een tweede NAH-paspoortcoach zo’n NAH-paspoort opmaken. Met twee coaches gaan we in gesprek met jou en zetten zo jouw verhaal op papier. Als je alles hebt verteld, dan maken wij het paspoort. Je krijgt dan een papieren folder (het NAH-paspoort) die jij dan kan geven aan je familie, vrienden of afspraak die je hebt.
Naast dit NAH-paspoort ontvang je ook een quick scan, een geplastificeerd pasje waarop in één oogopslag de belangrijkste beperkingen, de do’s en dont’s te zien zijn. Dit kan gebruikt worden in bijvoorbeeld restaurants, winkels of bij medisch personeel.
Het theoriegedeelte voor NAH-paspoortcoach heb ik nu gehad. Deze training heb ik gevolgd bij Voorall en Middin (straks hopelijk ook bij Hersenletsel.nl) en nu gaan we oefenen met het schrijven/opmaken van het NAH-paspoort.
Tijdens deze training werd ik zelf ook (weer) geconfronteerd met mijn eigen beperkingen. Los van een airco die hinderlijk aanwezig was, waren de vele vragen die gesteld kunnen worden om het paspoort op te maken weer even een pijnlijke reminder. Zo van, oh ja dit heb ik, en dit, en dit, en dit ook… Na 14 jaar hersenletsel dacht ik er inmiddels wel mee te kunnen dealen, en vaak gaat dit ook wel, maar als het dan zo benoemd en gevraagd wordt is het toch even slikken.
Zoals een lotgenoot ooit eens zei: NAH…het is er nooit niet!
Liefs,
Just me, Monique
