In de coronaperiode ging Frank op vakantie in de omgeving van Luxemburg en Duitsland. Dit bleek een levensveranderende vakantie voor Frank en zijn partner, want hij kreeg last van hoofdpijn en andere verschijnselen. In deze blogpost vertelt hij over hoe zijn geloof hem helpt in zijn ziekteproces.
Zo nu en dan reflecteer ik voor mezelf op geloofszaken in dit proces. Natuurlijk zijn ze onlosmakelijk verbonden, maar door het proces en de blogs heen, vind ik het lastig om ze mee te nemen. Er gebeurt nogal wat en ik realiseer me alleen maar meer dat sommige uitspraken echt dooddoeners kunnen zijn of zo kunnen overkomen, zeker als je niet bekend bent met een geloofsbasis, maar ook als je dat wel hebt. Daarom doe ik het meer los van het proces in extra blogberichten. Vind je het niks – prima, spreekt het je aan – doe er wat mee, voel je je veroordeeld – dat is nooit de bedoeling. Uiteindelijk gaat het alleen om mijn beleving en ervaring.
In deze tekst gebruik ik een paar keer het woord dooddoener(s). Wat ik daarmee uitdruk, is mijn persoonlijke onvermogen om op dit moment in deze situatie de ervaren of overtuigde waarheden van anderen te kunnen toepassen, bevatten, et cetera. En is geenszins oneerbiedig of kwetsend bedoeld natuurlijk.
Vaak komen de onderwerpen ‘geloof, hoop en liefde’ terug in mijn gedachten en niet alleen in mijn proces. Ik ben christelijk opgevoed en durf zeker te zeggen dat ik het geloof me eigen heb gemaakt. Maar in dit soort situaties komt je basis ook best onder druk te staan.
Het is redelijk eenvoudig om iemand het beste toe te wensen, want daar hoef je niets voor te doen, normaal gesproken. Zo gaat het ook in het christelijke wereldje. God heeft het beste met je voor, zegt de ene. God heeft een bedoeling met je lijden/ziekte – je moet het alleen nog ontdekken of iets als Jezus striemen mogen je genezing brengen. Allemaal mooie teksten en uitspraken, maar wat zie ik daar nu in de praktijk van? Zeker heb ik met levenslessen anderen kunnen helpen. Hopelijk niet van de wal in de sloot natuurlijk. Maar even zo goed ben ik er niet van overtuigd dat dit de reden is waarom we dit soort dingen doormaken, maar een bijkomstigheid.
Waar geloof je basis is, staat direct er achter de definitie dat geloof gaat om de dingen die je niet ziet. Nou, daar ken ik er een paar van ondertussen. Niet alleen in mijn eigen leven, maar ook bij mensen om me heen. Verschillende vrienden en bekenden hebben deze aarde al verlaten. Veel meer zijn ziek, zowel chronisch als acuut. Er zijn mensen die ik echt veel betere christenen vind dan mezelf. Er zijn mensen die hun hele leven in dienst van God hebben gesteld. En toch is er geloof. Maar waarin dan? Gods beloftes zijn waar. Een kinderversje zegt, omdat de bijbel ze ons vertelt. Maar ook, omdat we ze soms in het echt kunnen waarnemen (later een persoonlijk voorbeeld). Maar veel beloftes zie ik ook niet waarheid worden.
De dooddoener is dan vaak ‘ja, op dit moment niet’. Met dan maar direct de vervolgvraag ‘en waarom dan niet?’ Waarom zou God willekeur toepassen? Dat zou ook in tegenspraak zijn met de bijbel. Ander veelgehoord is ‘we leven in een verbroken/kapotte wereld’. Nou, zeker de laatste maanden zien we daar al genoeg op tv. Maar ook dat vind ik een makkelijk antwoord om geen antwoord te hoeven geven op die ene vraag: waarom zijn wij als christenen niet in staat om Jezus zijn belofte in praktijk te brengen dat wij grotere wonderen zouden doen dan Hij deed. Wat begrijpen wij niet of doen we verkeerd?
Nee, ik ben er niet van overtuigd dat het gaat om een soort toverformule. Ook niet dat de mate van geloof – hoe goedgelovig je bent – van degene die een wonder nodig heeft of die het uitspreekt/in de praktijk brengt relevantie heeft. Geloof veroordeelt niet maar bouwt juist op. Daarnaast zijn er voldoende voorbeelden van wonderen in de bijbel en er buiten bij niet-gelovigen, echt-ongelovigen, pas-gelovigen, slecht-gelovigen et cetera. Maar toch snap ik het principe in de praktijk nog steeds niet.
Kun je niet wachten op de volgende blogpost van Frank die vol nieuwe informatie staat? Bezoek dan zijn blog en lees alvast zijn andere verhalen: https://hemianopsie.wordpress.com/.
