Rob schreef een boek over zijn ervaringen rondom zijn hersenbloeding: Het even is uit mijn leven. De blogposts die worden gedeeld op Hersenletsel.nl zijn dan ook gebaseerd op de hoofdstukken uit Robs boek. Deze blogpost vertelt Rob over zijn eerste keer naar huis.
Nu ik de autotransfer kan doen, is het moment aangebroken dat ik voor het eerst weer naar huis mag. Het is zaterdag en mijn vrouw komt me ophalen. Ik mag wegblijven tot na het avondeten. De rolstoel gaat achterin en we rijden naar huis. Ik ben eigenlijk best zenuwachtig en benieuwd hoe het zal gaan. Thuis word ik aan alle kanten geholpen en is er koffie en gebak, wat een mijlpaal. Ik zit in de hoek van de bank en probeer zoveel mogelijk van dit moment te genieten.
Toen ik ineens uitviel, was de verhuizing net achter de rug. Met hulp van de kinderen en diverse vrienden zijn er intussen een hoop klussen opgepakt waar ik voorlopig niet aan toe zou komen. De dag vordert en samen met mijn vrouw en kinderen genieten we van de avondmaaltijd. Mijn ogen voelen wat branderig en ik merk hoeveel energie zo’n dag vergt. De kinderen helpen met opruimen en mijn vrouw pakt m’n spullen om weer richting Roessingh te gaan.
In de auto schiet ik vol. “Vond je het niet leuk?” vraagt m’n vrouw. Ik heb genoten van mijn kinderen, maar het thuis zijn viel eigenlijk heel erg tegen. Ik kan thuis net zo weinig als in het Roessingh. Iets in mij dacht waarschijnlijk dat ik thuis weer de oude zou zijn. Hoewel mijn verstand weet wat ik mankeer, heb ik mezelf toch voor de gek gehouden. In de koffiekamer van het Roessingh drinken we nog een kopje koffie.
“Volgende keer moet je niet in de bank gaan zitten,” zegt ze. “Gewoon in je rolstoel blijven, dan blijf je mobiel.” En daar heeft ze een punt. Nu zat ik eigenlijk ‘vast’ op de bank, kon er niet zelfstandig uit. Dat gaan we dus volgend weekend anders doen.
Al die uren op mijn bed, overdag of ’s nachts, leiden vaak tot retrospectieve momenten, zelfreflectie en daarmee ook tijd een ruimte voor begrip en inzicht. Hoewel ze vaak gepaard gaan met de nodige emotie was ik achteraf vaak opgelucht en weer een beetje blij.
Lekkere bluesmuziek met fantastische gitaarsolo’s helpen me in de juiste mood te komen. Even afstand van alles te nemen en naast alle ellende ook proberen te genieten.
Wil je Robs boek lezen? Bestel dan een of meer exemplaren van zijn boek door een mail te sturen naar hetevenisuitmijnleven@gmail.com. Rob heeft het boek in eigen beheer uitgegeven en stuurt het graag naar je op voor €15,- inclusief verzendkosten!
