Wat is Contusio Cerebri?
Een Contusio Cerebri, veelal hersenkneuzing genoemd, is een zwaardere vorm van een hersenschudding. Het letsel dat daarbij ontstaat is veelal blijvend. De oorzaak van een hersenkneuzing kan zijn een val, een (verkeers)ongeval, een klap op het hoofd en bij kleine kinderen ook het heen en weer schudden. Dit heet shaken baby syndroom; zie ook: oorzaken van hersenletsel bij kinderen en jongeren.
Door de kracht van een klap of val ontstaat een kneuzing van het hersenweefsel. Hersenweefsel gaat kapot en door de zwelling wordt hersenweefsel verdrukt door bloed en wondvocht. Afhankelijk van de omvang en de plaats van de kneuzing kunnen de gevolgen meer of minder ernstig zijn al of niet met blijvende gevolgen.
Contusio Cerebri wordt gerekend tot traumatisch hersenletsel. Meer informatie over traumatisch hersenletsel bij: traumatisch hersenletsel.
Herkennen van een hersenkneuzing
Bij een hersenkneuzing is iemand voor langere of kortere tijd bewusteloos. De periode van bewusteloosheid duurt minimaal 15 minuten. Daarna volgt een periode van verwardheid en onrust door het verstoorde geheugen.
Afhankelijk van de plek van de schade in de hersenen kunnen uitvalsverschijnselen optreden.
Als het bewustzijn langdurig verstoord is, het slachtoffer niet de ogen opent geen opdrachten uitvoert en niet reageert op pijnprikkels is er sprake van een coma. Zie voor verdere uitleg over coma: zuurstoftekort.
Verschil tussen een hersenschudding en een hersenkneuzing
Bij een hersenkneuzing raken de hersenen vrijwel altijd blijvend beschadigd. Ook duurt het bewustzijnsverlies langer en kan er sprake zijn van een coma.
Bij een hersenschudding is er niet altijd sprake van bewustzijnsverlies en indien dit wel gebeurt is het van korte duur.
Diagnose en behandeling van een hersenkneuzing
De ernst van een hersenkneuzing wordt bepaald aan de hand van de duur van het bewustzijnsverlies, de lengte van het geheugenverlies en aan de hand van de Glasgow Coma Scale (GCS). Hoe lager de score, hoe ernstiger het hersenletsel.
In de acute fase zullen artsen vooral bezig zijn met te zorgen dat de patiënt het overleeft en de schade zo beperkt mogelijk blijft.
Aanvullend onderzoek gebeurt door middel van een MRI-scan en tegenwoordig ook door een qEEG scan en een doorbloedingsscan, de PET-scan of SPECT-scan. Deze nieuwe scan methoden zijn vooral belangrijk als er letselschade moet worden aangetoond voor bijvoorbeeld verzekeringen.
Na de acute fase zal, afhankelijk van de gevolgen, de revalidatiefase plaatsvinden. Daarna dient het leven weer te worden opgepakt. Bij blijvende schade zal dit niet makkelijk zijn.
Zie voor meer informatie over revalidatie en de fase daarna bij: CVA.
Kijk op: https://www.nursing.nl/glasgow-coma-scale-nurs002674w/
