’23 Mei 2009,’ zegt Bart. Die dag deed hij mee als navigator aan een rally in België. Een dag waarop zijn leven met een klap tot stilstand zou komen, letterlijk. ‘Van 150 kilometer per uur naar 0, per direct. De auto knalde met de passagierskant vol tegen een boom, toen was het over, zwart.’ Na een lange periode van revalideren en het gebruik van een keur aan medicijnen ontdekte hij de werking van cannabis. Er ging een wereld open voor Bart Hissink, ambassadeur van de vereniging Hersenletsel.nl en voorvechter van medicinaal cannabisgebruik.
‘Ik heb veel geluk gehad dat ik het overleefde, maar het is niet zonder gevolgen gebleken,’ blikt Bart terug. ‘Behalve dat mijn organen door de klap flink gekneusd waren, bleven mijn hersenen ook niet ongeschonden. In tegenstelling tot mijn organen, zouden mijn hersenen daar nooit meer van herstellen.’
‘Ik kreeg een half jaar lang een behoorlijke diversiteit aan pillen van de artsen. Dat vond ik vreemd, want ze zeiden steeds dat mijn hersenletsel niet te verhelpen is. Waarom dan die pillen? Ze legden mij uit dat het hielp tegen de gevolgen van mijn letsel, maar ik ervaarde de uitwerking van de medicijnen vaak als erger dan de kwaal. Ik kreeg er zoveel dat ik sterk de indruk had dat artsen geen geneeskunde hebben gestudeerd, maar medicijnen. En begrijp me niet verkeerd, het is allemaal met de beste bedoelingen gedaan, maar het werkte gewoon niet voor mij.’
‘In de bijsluiters lees je over de bijwerkingen van medicijnen. Maar ik ben ervan overtuigd dat er geen bijwerkingen bestaan. Het is gewoon de werking van dat medicijn. En wanneer ik teveel last had van die werking, dan kon ik daar weer een pilletje tegen krijgen.’ ‘Ik besloot op een gegeven moment dat het zo niet langer kon. Ik merkte geen verbetering, ik had er alleen maar last van en onder protest van de artsen besloot ik te stoppen met medicijnen. Of beter gezegd; om ervan af te kicken. Want veel van die medicijnen hadden een verslavende uitwerking.’
Cannabinoïden
‘Ik begon ook onderzoek te doen naar mijn eigen situatie. Er was me nooit goed uitgelegd wat er nou eigenlijk precies stuk was in mijn hersenen. Ik vroeg foto’s en scans op en zocht daar informatie bij. Ik kwam erachter dat ik schade had opgelopen in de signaaloverdracht tussen de receptoren in mijn brein. Wat bleek? Die overdracht gebeurt door middel van cannabinoïden. Voor mij was een vervolgstap meteen helder: hoe kom ik aan meer cannabinoïden?’
‘Ik ontdekte dat deze stof voorkomt in moedermelk en in cannabis. Omdat ik niet zo goed wist waar ik aan moedermelk moest komen, besloot ik voor de cannabis te gaan. Bij een coffeeshop haalde ik twee voorgedraaide joints, want behalve dat ik in mijn jeugd ooit een jointje op Lowlands rookte, was ik behoorlijk onervaren met het spul. Eenmaal thuis wachtte ik tot het donker was, tot de gordijnen dicht konden en niemand meer naar binnen kon kijken. Toen stak ik het zenuwachtig op. Het was een verademing!’
Kleine helm
‘Het voelde alsof ik een veel te kleine helm afzette. Mij spieren ontspanden, mijn zenuwpijn werd ineens dragelijk en de kermis in mijn hoofd die stopte. De prikkels waren weg, de chaos verdween en ik had ineens overzicht. Het was een openbaring in denken en in mogelijkheden. Ik vond het een prachtige ervaring en ik was meteen ontzettend blij om in een land te wonen waar dit gewoon kan. Leve het gedoogbeleid! Toch?’
‘In de periode die volgde, viel ik van de ene ontdekking in de andere. Ik ging bijvoorbeeld leren hoe ik zelf een joint moest draaien. Dat bleek niet alleen goedkoper, maar ik ontdekte dat het ook enorm hielp bij het oefenen van de fijne motoriek. Ik heb er zelfs beter door leren schrijven. Door de cannabis waren er voor mij fysiek en mentaal bijna geen problemen meer.’
Gedoogbeleid
‘De problemen kwamen uit andere hoek, namelijk vanuit het gedoogbeleid. Het begon bij een gesprek met de arts die verantwoordelijk was voor de nazorg. Ik vertelde hem over mijn ervaring en tot mijn verbazing vertelde hij dat de verlichtende werking van cannabis bij hen allang bekend was! Ik werd meteen enorm kwaad. Waarom hadden ze dat niet eerder gezegd? Waarom moest ik drie jaar met pijn rondlopen en medicijnen slikken? Het kwam door het gedoogbeleid, legde de arts uit. Daardoor mochten zij het niet aanbevelen.
‘Omdat ik het zelf had ontdekt konden ze het me wel gaan voorschrijven, zodat ik het mocht halen bij de apotheek. Het werd niet vergoed en het was duurder dan de coffeeshop. Dat vond ik vreemd, en wat blijkt; de apotheken hebben belang bij het verbod op de teelt van cannabis.’
‘Financieel werd het steeds lastiger om cannabis te blijven gebruiken. Ik overwoog om het te gaan halen bij de bron, maar dat betekende dat ik zaken zou moeten doen met criminelen. Dat stond me niet aan. Gelukkig was mijn vader meedenkend: waarom kweek je het niet zelf?’
Uit de kast
‘Ik besloot dat te gaan doen, ondanks dat het gedoogbeleid dat verbiedt. Maar ik besloot ook om met mijn verhaal “uit de kast te komen” en om mij in te gaan zetten voor twee dingen: onderzoek mogelijk maken naar het effect van cannabis op hersenletsel en het toestaan van thuisteelt van cannabis voor medicinaal gebruik.’
‘Voor het onderzoek kwam ik in contact met Dr. Erik Scherder. In een kort gesprek werden we het snel eens over het belang van het doen van onderzoek. Op dit moment wordt bekeken hoe dat het beste gestart kan worden.’ ‘Voor de thuisteelt heb ik me op politiek vlak hard gemaakt, met als inspiratie dat in Tilburg reeds een doorbraak is gerealiseerd. Daar wordt kweken van cannabis voor eigen, medicinaal gebruik toegestaan, gevolgd door een aantal andere gemeenten. In mijn eigen gemeente, Hof van Twente, heb ik een pleidooi gehouden en er is onlangs unaniem een motie aangenomen om thuisteelt mogelijk te maken. Ik hoop dan ook dat mijn inspanningen leiden tot concreet resultaat.’
‘Door mijn verhaal te delen wil ik ook bereiken dat andere getroffenen ten minste op de hoogte zijn van de mogelijkheden van het gebruik cannabis. Zo kunnen zij zelf beslissen of zij het willen proberen of niet. Mijn advies zou zijn om het gewoon eens te doen, werkt het niet, dan schaadt het ook niet. Werkt het wel? Welkom in een nieuwe wereld!’
