Kronkels
Als je een plaatje van hersenen opzoekt zie je dat het allemaal kronkelt, zigzagt en door elkaar loopt. Logisch toch dat het dan zo’n chaos is in je hoofd.
Als er dan door welke reden dan ook nog iets beschadigt is de chaos compleet.
Kortsluiting.
Haperingen.
Mij is altijd geleerd dat je een opgerold snoer helemaal moet uitrollen voordat je de stekker in het stopcontact steekt…bij een haspel, bij de stofzuiger.
Dan kan de stroom er “goed door”.
Zou de stroom er anders niet door gaan?
Het snoer zou overhit kunnen worden.
Goh…gebeurt dit in mijn brein ook? Alles ligt daarbinnen op één kluwe. Als een bol wol die in de knoop zit. Vind je het gek dat alles niet werkt zoals het moet werken.
“Orde en structuur”; roept de ergotherapeut.
Ja duh alsof ik mijn hersenen kan recht strijken. Opnieuw oprollen in een strak mooi patroontje. Wat zou alles dan soepel lopen.
Kijk maar eens om je heen…wegen, spoorrailsen, rivieren. Ze lopen veelal recht. Oké een bocht af en toe. Maar niet kriskras door elkaar.
We schrijven recht, behalve artsen, ja wat die precies schrijven kan je dus niet lezen.
Waarom liggen mijn hersen dan niet netjes recht ipv één grote warboel?
Het zou een hoop schelen.
Denk u ook niet?
Just me, Monique
