De zichtbare en onzichtbare gevolgen van Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) hebben een enorme impact op het zelfstandig functioneren en maatschappelijk participeren. Het brein heeft gelukkig een aanzienlijk herstelvermogen wat het beste wordt aangesproken in een omgeving die past bij de fase en problematiek. Iedere patiënt met NAH is gebaat bij revalidatie op maat. Een bescheiden vooruitgang kan een wereld van verschil maken: denk aan het herwinnen van het vermogen zelf te eten, om met hulp naar het toilet te kunnen, de eigen rolstoel te besturen of met hulpmiddelen te communiceren met geliefden.
Nederland heeft alles in huis om iedereen met ernstig NAH passende revalidatie te bieden. Toch worden regelmatig jonge mensen met een recent, ernstig hersenletsel, afgewezen voor behandelprogramma’s in de Medisch Specialistische Revalidatie (MSR) of de Geriatirsche Revalidatie (GR). Helaas maken de financiële structuren het voor zowel MSR- als GR-instellingen nadelig als een klinisch behandeltraject, ook al is het met nog zulke goede inhoudelijke redenen, langer duurt dan drie maanden of uitmondt in een indicatie voor langdurige zorg. Regelmatig worden daardoor kwetsbare patiënten met hersenletsel zonder passend revalidatietraject direct opgenomen in de langdurige zorg. Terwijl juist mensen met ernstige beperkingen optimale revalidatie zouden moeten krijgen.
Zes specialisten uit zowel MSR als GR schreven een prachtig en helder artikel, waarin ze aandacht vragen voor deze problematiek en voorstellen doen voor oplossingen. Oplossingen waarvoor de patiëntenvereniging al heel lang pleit, zoals het uitstellen van de triage of het doen van een hertriage. Maar ook een mooi nieuw voorstel voor een 6-weekse proefopname onder gezamenlijke regie van de revalidatiearts en de specialist ouderengeneeskunde. Het volledige artikel vindt u als bijlage bij dit bericht.
Afbeelding van Christian Dorn via Pixabay
Bijlage: Iedereen met NAH verdient een kans.pdf
