In de coronaperiode ging Frank op vakantie in de omgeving van Luxemburg en Duitsland. Dit bleek een levensveranderende vakantie voor Frank en zijn partner, want hij kreeg last van hoofdpijn en andere verschijnselen. In deze blogpost vertelt hij over dat hij op de dag van schrijven 52 jaar is geworden.
We zijn een ruime week na de operatie ondertussen en ik ben vandaag 52 jaar geworden!
Ik hoop oprecht dat ik dat op termijn vieren kan met mijn naasten. Mijn energie is nog niet toereikend, maar ik ben heel blij dat ik geen tekst ter afscheid hoef te plaatsen hier, omdat ik de 52 jaar niet gehaald zou hebben.
Wat is er de afgelopen maanden veel gebeurd. Wat een angsten en pijnen zijn er langsgekomen. Maar vandaag wil ik daar eigenlijk even niet aan denken. Op geen enkele wijze was dit te verwachten en de kwetsbaarheid van ons menselijk bestaan is maar weer eens duidelijk geworden. Er zal nog veel langskomen met de revalidatie en weer het leven gaan oppakken, maar ik hoop dat ik straks echt samen met mijn naasten deze verjaardag nog eens dunnetjes over kan doen in een gezellige setting.
Ik kan alleen maar als cadeau vragen om lief te zijn voor elkaar, voor de mensen in je directe omgeving, om te zien naar elkaar en te zorgen voor elkaar. Neem daar elke dag gewoon weer bewust wat extra de tijd voor, dan ben ik een gelukkige 52-jarige.
En natuurlijk en in het bijzonder een heel groot dankjewel voor mijn liefste vrouw, mijn kids en mijn familie en vrienden die er waar mogelijk geweest zijn in deze bange en onzekere tijden.
Kun je niet wachten op de volgende blogpost van Frank om te lezen? Bezoek dan zijn blog en lees alvast zijn andere verhalen: https://hemianopsie.wordpress.com/.
