Rob schreef een boek over zijn ervaringen rondom zijn hersenbloeding: Het even is uit mijn leven. De blogposts die worden gedeeld op Hersenletsel.nl zijn dan ook gebaseerd op de hoofdstukken uit Robs boek. Deze blogpost geeft hij iets toe: “Ik kan het niet alleen.”
Mijn vrouw heeft haar handen vol aan de planning van het bezoek, want alles loopt via haar. Als ik overdag geen therapie heb na het bezoek, ga ik naar mijn kamer en klim ik op bed. Ik doe tijdens mijn hersteltijd (ja, dat lees je goed) vaak mijn koptelefoon op en luister mijn favoriete muziek.
Als ik dan mijn ogen sluit en langzaam wegzak in mijn bubbel, overdenk ik alles wat ik meemaak.
Het is overweldigend om zoveel aandacht te krijgen, ik kan dat ergens niet goed plaatsen. Maar ik weet inmiddels wel wat het met me doet. Ik geniet intens en realiseer me dat mijn zelfbeeld onder druk komt te staan. Heb ik het dan toch beter gedaan dan ik altijd dacht?
In stilte geniet ik na van elk bezoek en meestal komen de tranen al snel. Tranen van trots en blijdschap omdat het me meer dan ontroert hoe mijn omgeving op mij reageert. Mijn bezoek is niet alleen heel lief voor me, maar laat me vooral een andere ik zien.
Fysiek contact is de laatste jaren taboe geworden. Mede door alle MeToo-voorbeelden is de onderlinge afstand tussen mensen groter geworden: iedereen is supervoorzichtig om maar te voorkomen anderen te kwetsen. Met de daaropvolgende corona-epidemie is die veilige onderlinge afstand niet alleen gewenst, maar wordt deze zelfs voorgeschreven. Hoewel ik de achterliggende gedachten snap, voel ik zelf een onverzadigbare behoefte om mensen vast te pakken, te knuffelen en vast te houden. Het is een behoefte die me laat leven en laat voelen dat ik besta en ertoe doe. Ik kan het niet alleen.
Wil je Robs boek lezen? Bestel dan een of meer exemplaren van zijn boek door een mail te sturen naar hetevenisuitmijnleven@gmail.com. Rob heeft het boek in eigen beheer uitgegeven en stuurt het graag naar je op voor €15,- inclusief verzendkosten!
