Rob schreef een boek over zijn ervaringen rondom zijn hersenbloeding: Het even is uit mijn leven. De blogposts die worden gedeeld op Hersenletsel.nl zijn dan ook gebaseerd op de hoofdstukken uit Robs boek. Deze blogpost staat in het teken van oefeningen met zijn ergotherapeut.
De ergotherapeut is ook zo’n engel. Ze richt zich voornamelijk op mijn arm en hand. Het gaat hier niet om spierkracht, maar om het vergroten van de functionele waarde. De oefening met de koker krijgt bij haar dan ook een vervolg. Door diverse grijp- en coördinatiespelletjes maak ik goede vorderingen.
Tijdens onze contactmomenten heeft ze ook veel aandacht voor mijn welzijn. Ze is dan ook op de hoogte van mijn worsteling rond het weekprogramma. Haar adviezen zijn waardevol en helpen me bij het zoeken naar relativering en evenwicht. Eén van de verpleegkundigen van de afdeling vertelt me, tijdens het aankleden, dat er mogelijkheden zijn om je veters te strikken met één hand. Dat spreekt me direct aan, hoe cool is dat. Dat wil ik ook kunnen.
Afhankelijk van de ontwikkelingen van mijn arm en hand kan de ergotherapeut me dat eventueel leren. “Maar misschien heb je dat in de toekomst niet nodig,” zegt ze. “Maakt mij niet uit, ik wil het hoe dan ook weten.” Daarop vraagt ze me mijn schoenen uit te doen. Van de eerste schoen verwijdert ze mijn veter. Ik kijk naar wat ze doet en pak mijn andere schoen. Ondanks de onhandige samenwerking tussen mijn handen lukt het mij om de veter uit de andere schoen te halen.
De ergotherapeut kijkt me aan en lijkt haar handeling te onderbreken. Ik stop ook en wacht af wat ze gaat doen. In tegenstelling tot mijn verwachting legt ze de schoen neer en spreekt ze haar verbazing uit. Ik kijk haar enigszins onthutst aan. Ik ben de eerste patiënt in haar meer dan 20-jarige loopbaan die zelf de tweede schoen pakt en haar nadoet. Het blijkt dat al mijn voorgangers netjes in de stoel wachtten tot zij beide schoenen opnieuw had gestrikt. Tja, zo zit ik niet in elkaar.
Dit moment is heel waardevol voor me, omdat ik merk dat ik mijn oude initiatief terugkrijg. Mijn enthousiasme om iets te leren en te ontdekken geeft me veel voldoening. Tijdens deze sessie laat de ergotherapeut me zien hoe je de veter anders moet rijgen om een extra lus te creëren. Daarmee ben ik in staat zelf mijn veters te strikken. Trots als een kind verlaat ik de oefenruimte. Ik rij terug naar mijn kamer en geef een beetje licht, geloof ik.
Wil je Robs boek lezen? Bestel dan een of meer exemplaren van zijn boek door een mail te sturen naar hetevenisuitmijnleven@gmail.com. Rob heeft het boek in eigen beheer uitgegeven en stuurt het graag naar je op voor €15,- inclusief verzendkosten!
