Rob | Is dit wat er van me over is?

Rob | Is dit wat er van me over is?

Rob schreef een boek over zijn ervaringen rondom zijn hersenbloeding: Het even is uit mijn leven. De blogposts die worden gedeeld op Hersenletsel.nl zijn dan ook gebaseerd op de hoofdstukken uit Robs boek. Deze blogpost staat in het teken van zijn gedachten die hem beangstigen.

Deze nieuwe wereld is zeer beperkt en beangstigend. Beperkt in mijn bewegingsvrijheid en mijn mogelijkheden. Maar ook beangstigend, vanwege de sombere toekomst die zich aandient. Het zegt iets over de enorme beperkingen van mijn lijf, maar misschien ook van mijn geest. Ik merk dat mijn hoofd nog niet in staat is te bevatten wat er is gebeurd. Of wat de toekomst gaat bieden. Van een actieve man die niet kon stilzitten en altijd bezig was, ben ik in een split second veranderd in een bedlegerig mannetje met meer vragen dan antwoorden. HELP.

Naarmate de dagen volgen, ontstaat er een nieuw ritme. Ik snap wat de verpleegkundigen van me vragen en heb de benodigde routes in het pand allemaal wel een keer gereden.

Het ochtendritueel gaat me redelijk goed af en waar mogelijk verken ik wat ik zelf al kan. Wassen op bed is verleden tijd, en laat ik dat nou niet erg vinden. Ik ga onder begeleiding van de verpleegkundige mijn bed uit en naar de badkamer. Daar zet ze me op een kunststof stoel onder de douche. Een paar dagen doet zij de moeilijke plekken nog, maar ook dat neem ik snel over. Ik mag het wassen nu zelf doen, maar onder geen beding van mijn stoel. Veiligheid is echt topprioriteit hier. 

Als ik klaar ben met wassen, mag ik bellen. Terwijl ik op de verpleegkundige wacht, zie ik een andere man. Hij zit ook op een douchestoeltje en kijkt me aan. Zijn mondhoek hangt en hij heeft een wat lege blik. Het is een zielig hoopje mens dat daar zit. Naakt en iets voorovergebogen wacht hij op de verpleegkundige. Een traan rolt over mijn wang en er volgen er meer. Ik zie er niet uit, is dat wat er van me over is? 

De afhankelijkheid is zo groot, ik kan het nog steeds niet goed bevatten. Het lijkt of ik in twee werelden leef. In de ene wereld ben ik patiënt in het Roessingh. In de andere wereld zit ik in mijn hoofd, op zoek naar mezelf. Deze ietwat schizofrene gedachte klinkt wellicht wat vreemd, maar helpt me soms te ontsnappen aan de harde realiteit. 

Als het echt spannend wordt en ik de confrontatie niet meer aankan, lijk ik een soort ‘op slot‘ te gaan. Er gaat een knop om waarin ik alles aanschouw en meemaak maar in mijn eigen bubbel beland. Daar voel ik rust, stilte en ben ik veilig en vertrouwd.

Wil je Robs boek lezen? Bestel dan een of meer exemplaren van zijn boek door een mail te sturen naar hetevenisuitmijnleven@gmail.com. Rob heeft het boek in eigen beheer uitgegeven en stuurt het graag naar je op voor €15,- inclusief verzendkosten!