Elke maand deelt Monique over wat haar bezighoudt in haar leven met NAH. Deze keer vertelt ze over haar dromen en een eerste stap om deze waar te maken.
Begin 2022 hebben jullie in mijn blogs kunnen lezen dat wij, Sjaak en ik, de wens hebben om een eigen appartement in Spanje te hebben. We hebben er toen een aantal bezocht, die het allemaal net niet waren. Ook zag IK, voornamelijk IK, vele “beren” op mijn pad.
Door mijn NAH kan ik lastiger keuzes maken, zeker bij grote stappen met meerdere mogelijkheden. Ik raak in paniek, sla dicht, denk ‘laat maar’, ja, zelfs tot huilen kan zoiets mij brengen. Bijna 2 jaar heeft deze droom op de achtergrond gesluimerd. Van een resoluut “NEE we doen het niet” tot “Goh, kijk dit appartement eens” en daar gingen we weer met onze dromen.
Na twee jaar twijfelen, dromen, twijfelen en nog meer dromen kwam Sjaak via een makelaar met de optie tot huurkoop. De naam zegt het al, het appartement kun je eerst huren en daarna eventueel kopen. Bevalt het niet? Dan koop je het niet! Klinkt al een stuk simpeler. Dit zie ik wel zitten, denk ik.
Sjaak wacht geen minuut langer en kijkt op zijn werk wanneer hij weg kan, ervan voor het gemak even van uitgaande dat ik kan gaan wanneer ik wil. Het worden mei en juni. Hij mailt wat heen en weer met de makelaar, ik krijg wat foto’s te zien en hoppa daar is een huurcontract.
Slik.
We gaan.
Echt.
Nu is dit “we gaan” meer “IK ga”. We gaan er samen heen, de eerste week zijn we samen en daarna IK alleen. Ja, dat is even slikken. Maar wat gaaf eigenlijk, lekker mijn eigen ding doen, zon, zee, strand. Alle “beren” mep ik voor het gemak aan de kant. En ach, welke “beren” zijn er nu helemaal? De taal? Met Engels en anders Google Translate kom ik er wel. Onze dochter, die in mei twee weken vrij heeft, komt ook gezellig langs. Zo ben ik de eerste maand al bijna niet alleen.
Het appartement is 20 meter van het strand. Hoe gaaf en lekker is dat! En verder is alles aanwezig.
Trouwens, de eerste “beer” heb ik al getackeld: de vluchten zijn geboekt. Eén retourtje voor Sjaak en één enkeltje voor mij…
Vive tu sueno!
España allá vamos.
Liefs, Just me
Monique
