Rob schreef een boek over zijn ervaringen rondom zijn hersenbloeding: Het even is uit mijn leven. De blogposts die worden gedeeld op Hersenletsel.nl zijn dan ook gebaseerd op de hoofdstukken uit Robs boek. Deze blogpost staat in het teken van de start van zijn revalidatie.
Het is een feit: ik lig in een revalidatiecentrum. Het voelt vreemd, alsof het niet over mezelf gaat. Het aantal momenten dat ik word geconfronteerd met de realiteit loopt haast parallel met m’n ademhaling. Het maakt niet uit wat ik doe of denk, bij alles is de beperking er eerst.
Mijn angsten en onzekerheden voeren de boventoon, maar laten zich soms ook pareren door een mate van gelatenheid. Het is de zoektocht naar een soort balans, een overzicht dat me terugbrengt naar mijn bekende en vertrouwde gevoel. Maar die balans laat zich nog niet zo sturen.
De eerste nacht was, hoe zal ik het zeggen, lang en vervelend. Ik heb weinig geslapen, wat de tijd doet vertragen. Het zal de spanning zijn over wat komen gaat. Ik lig niet comfortabel, ook al kan ik het bed op diverse manieren instellen. Ik ben ’s nachts nogal een draaikont en verlig vaak gedurende de nacht. Maar nu kost het me veel moeite me om te draaien. Stel je maar voor dat een zak zand (van 50% van je lichaamsgewicht) aan je trekt als je tijdens je slaap op je andere zij wilt gaan liggen. Nee, dat lukt niet best.
Mijn eerste volle dag begint met een ritueel dat opstaan heet. Hoewel ik al lang wakker was, ben ik blij eindelijk iemand te zien. Er is beweging in het pand en daarmee ook afleiding. Het neerlaten van de bedhekjes voelt als het vrijlaten van een hond uit z’n bench. Ik mag eruit!! De verpleegkundige wast me op bed en helpt me met aankleden. Dat is al een eerste aanpassing van mijn normale ritme. Ik was niet gewend iemand aan mijn bed te hebben die dit allemaal voor me deed.
Ze is vriendelijk en helpt me op respectvolle wijze. Haar praktische aanpak laat zien dat ze al honderden patiënten op deze wijze heeft ondersteund. Ondanks de professionele en persoonlijke benadering van de verpleegkundige voelt het ongemakkelijk. Vooral de afhankelijkheid stoort me. En het gaat niet snel genoeg natuurlijk.
Omdat het ontbijt in de eetzaal moet worden genuttigd, zal ik daarnaartoe moeten. My new wheels zullen me de komende periode gaan verplaatsen.
Wil je Robs boek lezen? Bestel dan een of meer exemplaren van zijn boek door een mail te sturen naar hetevenisuitmijnleven@gmail.com. Rob heeft het boek in eigen beheer uitgegeven en stuurt het graag naar je op voor €15,- inclusief verzendkosten!
